Innovatie, circulaire economie in het businessmodel voor duurzame ontwikkeling

Volgens de op 2 december 2015 gepresenteerde EC-doelstellingen met betrekking tot de opbouw van een circulaire economie, is het de bedoeling om tegen 2030 het niveau van 65% op het gebied van recycling van stedelijk afval en 75% op het gebied van recycling van verpakkingen te bereiken verspilling. De afvalstroom die bestemd is om te storten moet in 2030 oplopen tot 10%. Ook komt er een verbod op de opslag van gescheiden afval. Hierdoor zoeken steeds meer bedrijven naar de meest innovatieve oplossingen voor rationeel afvalbeheer.

De sleutel tot succes en duurzaam concurrentievoordeel op dit gebied is het “intelligente” gebruik van gerecyclede materialen voor afval, als het al wordt gegenereerd, om een ​​volledig nieuwe positie te verwerven en een grondstof van de 21e eeuw te worden. Enorme investeringen van bedrijven in nieuwe technologieën en niet-standaard oplossingen zouden resulteren in de volledige afschaffing van het concept van “einde van de levensduur van het product”. Een schijnbaar gebruikt product kan een tweede leven krijgen, een nieuw en praktisch elk doel krijgen. Daarom zou een van de belangrijkste veronderstellingen van de circulaire economie moeten zijn om te zoeken naar dergelijke recyclingmethoden die het bedrijf de meeste verwerkingsmogelijkheden bieden als antwoord op de uiteenlopende behoeften en mogelijkheden van het bedrijf – 100% geïntegreerd met de strategie en doelen van het bedrijf [10].

Circulaire economie dwingt niet alleen tot veranderingen in handelen en aanpak, maar vooral ook in het denken over eigen activiteiten en initiatieven binnen de keten. Op het niveau van de economieën van landen of regio’s wordt het onderwerp circulaire economie grotendeels geassocieerd met de noodzaak om benaderingen, aannames, strategieën en beleid te definiëren. De echte uitdaging ligt bij ondernemingen die door nieuwe trends en consumentenverwachtingen worden gedwongen om specifieke oplossingen, modellen en actiepaden te tonen.

De meest flexibele manier om afval te verwerken en vervolgens te gebruiken voor specifieke bedrijfsdoelen is upcycling, downcycling en tenslotte merkupcycling.

Bron: https://unsplash.com/photos/7_TSzqJms4w

Upcycling is momenteel een van de meest inspirerende methoden om afval van bedrijven te beheren. Het is een proces van creatieve recycling, dat erin bestaat een hogere waarde toe te voegen aan schijnbaar gebruikte objecten en materialen, waardoor ze worden omgezet in esthetische, functionele en volledig waardevolle producten.

In de lineaire economie wordt elk product dat zijn oorspronkelijke aantrekkelijkheid en functionaliteit heeft verloren, verouderd en nutteloos, ondanks het feit dat het nog steeds bruikbaar is. Upcycling brengt daar verandering in. Dankzij activiteiten zoals herbouwen, deconstructie, d.w.z. deconstructie in elementen, en het vervolgens verwerken, d.w.z. herontwerpen om het een nieuwe, esthetische en functionele vorm te geven. Upcycling is een vorm van artistieke expressie. Het verwerkte afval wint niet alleen aan waarde, maar wordt ook uniek en uniek. Met een beetje fantasie kun je bijna alles van afval maken – interieurartikelen, meubels, kleding of alledaagse voorwerpen. Een perfect voorbeeld van upcycling is bijvoorbeeld het ombouwen van Europallets tot meubelen. Het wordt ook wel recycling 2.0 genoemd. [11]

Op deze manier kan bijna alles worden gemaakt. We worden alleen beperkt door onze verbeelding. Product upcycling is hier een voorbeeld van, waarbij schijnbaar nutteloze materialen worden gebruikt om mooie elementen van kantoorinrichting te creëren, bedrijfspromotiemateriaal en congresgadgets, prijzen in door het bedrijf georganiseerde wedstrijden, cadeaus voor medewerkers en klanten van het bedrijf, of zelfs eerlijke standdisplays of ecozones bij bedrijfsevenementen. Het upcyclingproces heeft ongetwijfeld campagnepotentieel. Het betrekt consumenten, met wie het heel dicht bij staat, bij activiteiten die door bedrijven zijn geïnitieerd om het milieu te verbeteren [12].

De voorbeelden van producten die zijn geproduceerd met behulp van upcycling kan je vinden op internet.

Bron: https://unsplash.com/photos/JuWTGYVC5UI

De maker van het merk Dekoeko heeft een methodiek ontwikkeld genaamd Brand Upcycling. Het gaat erom een ​​hogere waarde aan het merk toe te voegen door de ecologische upcycling van het bedrijf in zijn verschillende afdelingen te activeren. De voordelen van het gebruik van dit type oplossing zijn talrijk. Allereerst betreedt het bedrijf het pad van de circulaire economie op basis van wat het al heeft, namelijk het afval dat het genereert. Door op basis daarvan producten te maken, wordt bovendien de afhankelijkheid van steeds kleiner wordende natuurlijke hulpbronnen verminderd, waarbij alleen beschikbare hulpbronnen worden gebruikt. Tegelijkertijd neemt de waarde van het product toe en is de levenscyclus veel langer. Door nieuwe upcyclingproducten te creëren, breidt het bedrijf zeker de schaal van zijn activiteiten uit door een nieuwe categorie consumenten te bereiken en aan te trekken die aandacht besteden aan milieukwesties, het betreden van voorheen onbeschikbare marktniches en het creëren van nieuwe bedrijfsoplossingen die optimaal zijn in termen van afval herstel in verschillende delen van het bedrijf.

Het tegenovergestelde van upcycling is het eerder genoemde downcyclen. Het komt voor wanneer we tijdens het verwerken van het materiaal iets van minder waarde krijgen. In feite is bijna elke vorm van industriële recycling downcycling. Er zijn maar weinig dingen die eindeloos kunnen worden verwerkt zonder hun waarde te verliezen. Neem als voorbeeld papierrecycling. Zelfs als je papier van de hoogste kwaliteit in de prullenbak gooit, zijn de cellulosevezels na verwerking van oud papier tot een ander papier tot 8 keer zo kort dat het hoogstens van karton kan worden gemaakt. Het is vergelijkbaar met plastic, en de slechtste kwaliteit plastic kan maar één keer worden verwerkt! Zijn er voorbeelden van materialen die eindeloos hergebruikt kunnen worden? Ze zijn – dergelijk materiaal is aluminium en andere metalen.

Daarom, ondanks het feit dat recycling een zeer goede vorm is om de ecologische situatie in de wereld te verbeteren, moet je methoden zoeken en toepassen die de hoeveelheid afval verder helpen verminderen en tegelijkertijd het milieu helpen. Upcycling is zo’n methode.

Bron: https://unsplash.com/photos/nBHT1k1nHfc

Een andere methode die de vrije introductie van een circulaire economie in bedrijven mogelijk maakt, is de innovatieve RotoSTERIL mechanisch-thermische verwerkingstechnologie, ontwikkeld door Bioelektra Group S.A. Hiermee kan je maar liefst 96% van het gemengd gemeentelijk afval hergebruiken. De technologie wordt geïmplementeerd in verwerkingsfabrieken. Het is gebaseerd op een combinatie van sterilisatie en mechanische sortering en vereist geen ingewikkelde scheidingssystemen zoals bij recycling, waarbij slechts ongeveer 20% van al het afval wordt verwerkt.

Hier worden de resultaten bereikt, zelfs met de eenvoudigste afvalinzameling, in één mand. Het gemengde afval wordt omgezet in grondstoffen dankzij automatische en zeer nauwkeurige scheiding van gesteriliseerd, droog afval. Op deze manier kan de technologie het storten van afval minimaliseren en kan het meeste materiaal – zelfs 96% – worden hergebruikt in de economie.

De RotoSTERIL-technologie wordt gekenmerkt door een hoge economische efficiëntie. Opbrengsten worden verkregen uit de verkoop van gescheiden grondstoffracties en biomassa. Tegelijkertijd worden de kosten van afvalverwerking geëlimineerd. De innovatie van deze oplossing ligt achter de volgende parameters: recyclage op het niveau van 65% (er worden verschillende secundaire grondstoffen teruggewonnen: glas, kunststoffen, ferrometalen, aluminium, biomassa gebruikt als substraat voor bouwmaterialen of bodemverbeteraar), geen geuren, minimaal storten (bij 4%), eenvoudige afvalinzameling.

De resulterende milieuvoordelen zijn enorm: geen uitstoot naar het milieu – er worden geen schadelijke stoffen geloosd in water, bodem of lucht, vermindering van de uitstoot van broeikasgassen, geen geuren van afvalverwerking, waardoor het risico op conflicten met gemeenschappen die in de buurt van de fabriek, en bijna geen afvalopslag (opslag tot 4% van het veilige postprocess afval) en terug naar de economie van meer dan 65% van het afval als grondstof.

Bron: https://unsplash.com/photos/qph7tJfcDys

Innovatieve activiteiten in de circulaire economie richten zich steeds vaker op het ontwikkelen van methoden voor het terugwinnen van individuele, sterk versmalde soorten grondstoffen zoals cellulose, biogas of fosfor.

Activiteiten met betrekking tot de terugwinning van cellulose zijn momenteel een van de belangrijkste activiteiten met betrekking tot dit onderwerp. Bij de afvalwaterzuivering worden papiervezels gescheiden en hergebruikt, voornamelijk in de bouw. Gerecycleerde toiletpapierkorrels kunnen worden verwerkt, goed uitgehard en daardoor een grondstof krijgen die goed werkt, bijvoorbeeld op wegen.

Deze beschrijving is niet alleen een theoretisch, praktisch gebruik van teruggewonnen cellulosevezels. In de provincie Friesland zijn met succes kringlooppapierpaden te vinden. Er is ook een verharde parkeerplaats bij de plaatselijke dierentuin voor kinderen.

Het afvoeren van cellulosehoudende onzuiverheden is in het algemeen zeer kostbaar. De methode om het opnieuw te gebruiken als grondstof in de bouwsector maakt het mogelijk om deze kosten aanzienlijk te verlagen, dankzij de mogelijkheid om besparingen op andere gebieden, op andere materialen, door te voeren. De planeet wint ook – dankzij een absoluut ecologische benadering van het probleem. Deze methode is populair in Nederland.

Aardgas is een grondstof waarvan de hulpbronnen momenteel zijn uitgeput. Daarom wordt momenteel gezocht naar andere stoffen die het kunnen vervangen, met behoud van alle benodigde eigenschappen. Dat “iets” zou biogas uit afvalwaterzuivering kunnen zijn.

Deze oplossing wordt onder meer gebruikt in de VS en Duitsland. Het oorspronkelijke BioCat-concept maakt de omzetting van reststoffen uit de waterbehandeling mogelijk in biogas, waaruit waterstof en water worden gescheiden in het proces van elektrolyse. Op deze manier verkrijgen we ecologische energie die effectief voor andere doeleinden kan worden gebruikt.

Ter gelegenheid van elektrolyse kan ook een ander nuttig element worden verkregen – warmte. Tijdens het biomethaniseringsproces om biogas af te breken, wordt verwarmde lucht gegenereerd, die bijvoorbeeld kan worden gebruikt om het slib in de beginfase van de vergisting te verwarmen.

De verwijdering van fosfor uit het water, dat wordt beschouwd als een vervuiler voor reservoirs, blijkt ook gunstig te zijn in de circulaire economie. Het is een geweldig materiaal voor het bemesten van planten. In tegenstelling tot wat het lijkt, is hij het die verantwoordelijk is voor het verminderen van de stroom van verontreinigende stoffen in het water. Daarnaast heeft het een positief effect op het verhogen van de opbrengst.

Bron: https://unsplash.com/photos/Mwuod2cm8g4